นักปราบผี

 

Ghost Busters

 

An extremely modest man was in the hospital for a series of tests, the last of which had left his bodily systems extremely upset. Upon making several false alarm trips to the bathroom, he decided the latest episode was another and stayed put.

 

He suddenly filled his bed with diarrhea and was embarrassed beyond his ability to remain rational. In a complete loss of composure he jumped out of bed, gathered up the bed sheets and threw them out the hospital window.

 

A drunk was walking by the hospital when the sheets landed on him. He started yelling, cursing, and swinging his arms violently trying to get the unknown things off, and ended up with the soiled sheets in a tangled pile at his feet.

 

As the drunk stood there, unsteady on his feet, staring down at the sheets, a hospital security guard, (barely containing his laughter) and who had watched the whole incident, walked up and asked, “What the heck is going on here?”

 

The drunk, still staring down replied: “I think I just beat the crap out of a ghost.”

 

Ghost Buster  นักปราบผี

 

An extremely modest man  ชายที่มีนิสัยนอบน้อมถ่อมตัวที่สุดคนหนึ่ง was in the hospital เข้าโรงพยาบาล for a series of tests, เพื่อที่จะตรวจหลายโรคทีเดียว the last  of which การตรวจครั้งสุดท้าย had left  ส่งผลให้ his bodily systems ระบบต่างๆในร่างกายเค้า  extremely upset. มั่วไปหมด Upon making ยกตัวอย่าง  several false alarm สองสามครั้งที่ประสาทสั่งการผิด trips ต้องวิ่ง to the bathroom, เข้าส้วม ( ประเภท สมองสั่งเหมือนปวดอุจจาระ พอวิ่งไปถึงส้วม ปรากฏว่ามีแต่ตดไม่มีนํ้าไม่มีเนื้อ ประมาณนั้น)  he decided เขาเลยตัดสินใจว่า the latest episode ครั้งสุดท้ายนี่ (คนเขียนเรื่องนี้ชอบดูหนังสตาร์วอร์) was another ก็เหมือนที่ผ่านมา and stayed put. เลยเฉยทำทองไม่รู้ร้อน

 

He suddenly บัดดลนั้นเขา filled his bed  ก็เละตุ้มเป๊ะบนเตียง with diarrhea ด้วยขี้ที่เหลวเหมือนเป็นอหิวาต์  and แล้วก็ was embarrassed  รู้สึกอาย beyond his ability จนเกินกว่าที่จะควบคุมตัวเอง to remain rational. ให้เป็นคนมีเหตุมีผลได้  In a complete loss  of composure  ตอนนั้นสติสตังหายหมด  he jumped out of bed, เขากระโดดลงจากเตียง  gathered up  รวบ the bed sheets  ผ้าปูที่นอน  and แล้วก็  threw them out  เหวี่ยงมันออก the hospital window. ไปทางหน้าต่างโรงพยาบาล

 

A drunk ขี้เมาคนนึง was walking กำลังเดิน by the hospital ผ่านโรงพยาบาล when พอดีกันกับ the sheets  ผ้าปูที่นอน  landed on him. ลอยลงมาใส่ He started yelling, เขาแหกปากตะโกน cursing, ทั้งด่า and  ทั้ง swinging his arms เหวี่ยงมือสะเปะสะปะไป  violently อย่างฉุนเฉียว trying พยายามที่จะ to get  เอา the unknown things ไอ้สิ่งที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไร off, ออก and และ ended up สุดท้ายก็ลงเอย with the soiled sheets  ด้วยผ้าปูที่นอนเปื้อนขี้ in a tangled  ที่พันกันยุ่งเหยิง pile at his feet. ลงมากองอยู่ที่เท้า

 

As the drunk  ขณะที่ขี้เมา stood there, ยืนอยู่ตรงนั้น unsteady on his feet, ด้วยอาการโงนเงน  staring down  ก้มมองลงไป at the sheets, ที่ผ้าปูที่นอน  a hospital security guard, รปภ ของโรงพยาบาล (barely containing his laughter พยายามที่จะกลั้น หัวเราะ) and who และก็เป็นคน had watched ที่เฝ้ามอง the whole incident, เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดwalked up เดินเข้ามา and asked, แล้วก็ถาม “What the heck  อะไรที่มันบ้าบอคอแตก is going on here?” เกิดขึ้นเหรอ

 

The drunk, ขี้เมา still staring down ที่ยังคงจ้องมองที่พื้น  replied: ตอบว่า “I think ผมคิดว่า I just beat ผมเพิ่งกระทืบ the crap out of a ghost.” ผีจนขี้แตก

 

Joe Slowwalker